آندره سینگر مستندساز بریتانیایی با اشاره به خاطرات سفر به ایران از تاثیر فرهنگ ایرانی برای ادامه مسیرش در فیلمسازی صحبت کرد.
به گزارش ستاد اطلاع رسانی چهاردهمین جشنواره «سینماحقیقت»، کارگاه آندره سینگر مستندساز بریتانیایی با عنوان «سینمای ورنر هرتزوگ» ساعت 17:30 یکشنبه 30 آذرماه و در ششمین روز از چهاردهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» آغاز شده و در حال برگزاری است.
آندره سینگر در این برنامه گفت: سلام علیکم دوستان. خودم یا شما رو با ادامه دادن به زبان فارسی خجالت زده نمیکنم. هرچند زمانی، بیش از 50 سال پیش، من این زبان را وقتی اولین بار به ایران آمدم یاد گرفتم و از همان موقع علاقهام را به این کشور، فرهنگش و مردمش حفظ کردم.
وی افزود: قبل از اینکه مسترکلاس را شروع کنم فکر میکنم خوب است کمی به عقب برگردم و برایتان درباره اینکه مسیر شغلی من و انتقالم از دنیای مردمشناسی به فیلم چطور اتفاق افتاد صحبت کنم. همه اش تقصیر شما ایرانیها بود. سال 1968 در دانشگاه آکسفورد دانشجو بودم که دعوت شدم تا در سفری اکتشافی برای مشاهده زندگی ایلنشینان در شمال غرب شیراز به ایران و رشتهکوه زاگرس شرکت کنم.
این مستندساز بریتانیایی در ادامه بیان کرد: آن زمان هیچ چیز در مورد این کشور نمیدانستم و دانشجویی جوان بودم. آن زمان همان دوره عجیب و غریب هیپی بود. اروپاییها، آمریکاییها، استرالیاییها در حال گشت وگذار به دنبال یک جور نیروانا در آسیای میانه بودند. سفر هیجانانگیزی به نظر میرسید برای همین رفتم.
آندره سینگر ادامه داد: سفر ماجراجویانه و جالبی بود که فقط چند هفته طول کشید. اما به عنوان اولین مزهای که از ایران چشیدم خیلی جذاب بود. بعد به آکسفورد برگشتم و باید رشتهای برای تحصیل انتخاب میکردم. فیلم در آن زمان هیچ جایی در گزینههایم نداشت و به دنبال یک مسیر شغلی آکادمیک بودم. به این فکر کردم که به ایران رفتم، پس شاید باید بیشتر درموردش یاد بگیرم و کاری مرتبط با ایران بکنم.
وی افزود: چند سال بعد را صرف نوشتن، مطالعهکردن و تحقیق کتابخانهای در آکسفورد کردم. وقتی در بریتانیا مردمشناسی میخوانید، قدم بعدی این است که باید به آن منطقه بروید و مردمی که تحقیقاتتان درباره آنهاست را از نزدیک مطالعه کنید. باید با آنها زندگی کنید و خودتان را به فرهنگشان آغشته کنید.