سام کلانتری

سام کلانتری، متولد 1355 (تهران)، از چهارمین نسل مستندسازان ایران است. او عکاسی حرفه‌ای و شرکت در کلاسهای آزاد فیلمسازی راهم‌زمان با ورود به دانشگاه و تحصیل در رشته‌ی مهندسی عمران آغاز کرد.
 
اولین اثر او،«تمنای مجهول»، در سال 1380، توانست دیپلمِ افتخارِ بهترین فیلمِ کوتاه داستانی را از دهمین جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم کودک اروگوئه نصیب خود کند.
 
پس از این فیلم، سام کلانتری با تأسیس «مؤسسه‌ی گسترش سینمای اندیشه» تمرکزش را روی ساخت و تولید آثار مستند گذاشت، از دستاوردهای مهم این مؤسسه می‌توان به دو فیلمِ «جمعه روز بدی بود» (تولید مشترک با کشور فرانسه) و مستندِ بلند «از خانه شماره 37»  اشاره کرد.
در سال 1386 و هم‌زمان با پایان فیلم‌برداری «قلب من پر از عروسک است» (تهیه‌کنندگی مشترک با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی)، او برای ادامه تحصیل در رشته فیلم سازی راهی دابلین (ایرلند) شد. از جمله فعالیت‌های وی در این برهه زمانی، طراحی نور تئاتر «می‌بوسمت و اشک» به کارگردانی محمد عاقبتی است. این تئاتر روایت‌گر برشی از زندگی نخستین رئیس‌جمهورِ جمهوری چک، واتسلاو هاول (Vaclav Havel)، بود که هم‌زمان با سالگرد تولد این شخصیت «فرهنگی- سیاسی» در شهر برلین  در خانه‌ی فرهنگِ کشور چک روی صحنه رفت.
سام کلانتری پس از بازگشت به ایران و عضویت در دو انجمن «مستند‌سازان» و «تهیه‌کنندگان مستند سینمای ایران»، پروژه‌ی «از خانه شماره 37» را به اتمام رساند، پروژه‌ای که چندین سال تحقیق، نگارش و ساخت آن طول کشید.
لازم به ‌ذکر است که این فیلم ،اولین مستندِ بلند درباره‌ی صادق هدایت، نویسنده‌ی شهیر ایرانی، است  و به گفته‌ی بسیاری از صاحب‌نظران فرهنگی-‌ هنری تاکنون کامل‌ترین اثری است که در مورد این نویسنده‌ی بزرگ جهانی ساخته شده.
از سال 1389، کلانتری در کنار تولید و ساخت فیلم، به فعالیت‌های صنفی‌اش در "خانه سینما" بیش‌تر پرداخت. او ابتدا بازرس اصلی صنف «انجمن تهیه‌کنندگان مستند  سینمای ایران»  و سپس یکی از اعضای هیئت‌مدیره‌ی این صنف شد.
سام کلانتری ، علاوه بر فعالیت مستمر در جامعه‌ی اصناف سینمای ایران، به تحقیق و پژوهش آثار مستند نیز پرداخت و  نامزدی سیمرغ بلورینِ بهترین ، "تحقیق و نگارش" برای فیلم «خاطراتی برای تمام فصول» از سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر   و کاندید تندیس بهترین پژوهش از هفتمین جشنواره بین المللی " سینما حقیقت"حاصل تلاشهای او در این بخش میباشد.
از دیگر آثار این (کارگردان – تهیه کننده) ، فیلم " مانکن های قلعه حسن خان" (با نام بین المللی HE ) است که علاوه بر حضور دربیش از 15  فستیوال معتبر بین المللی همچون "ویزیون دورئل " (سوییس )و...توانست در سال 1395 جایزه بهترین کارگردانی مستند را از "هشتمین جشن سینمای ایران"  برای او به ارمغان بیاورد. این مستند توانست علاوه بر جایزه مذکور، تندیس بهترین فیلمبرداری، تدوین و صداگذاری جشن فوق را  نیز به خود اختصاص دهد و در ادامه اکران گسترده اش در گروه سینماهای "هنر و تجربه" موفق به کسب جایزه "بهترین فیلم مستند" از "جشنواره بین المللی فیلم شهر" در سال 1396 شد.
پس تجربه های مختلف در فعالیتهای صنفی و اجرایی ، ریاست "نهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران" از طرف صنوف سینمای مستند و خانه سینما در سال 96 به سام کلانتری سپرده شد.این دوره درحقیقت اولین دوره از جشن سینمای مستند ایران محسوب میشود که به ریاست این فیلمساز کاملا مستقل برگزارشد.
در کنار ریاست "نهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران" و ساخت ده ها فیلم مستند و تبلیغاتی ،داوری جشن بزرگ سینمای ایران ( دوره هفتم و هشتم)، عضو هیات انتخاب جشنواره بین المللی سینما حقیقت ،داوری بخش انتخابِ 35 جشنواره بین المللی فجر ( مستند)  از دیگر فعالیت های این فیلمساز میباشد.
کلانتری هم‌چنین، از سال 1392 تا 1396 ، چندین نمایشگاه عکس و ویدئو آرت در ایران و دوبی نیز برگزار کرده است.  از نمایشگاه‌های او در این دوران می‌توان به «تن‌ها»، «کاتالپسی»، « پیله»(گروهی)،«یک تکه زندگی»(گروهی) و «خاک میخندد» در تهران و «ایمپرس گالری دبی» اشاره کرد.